wtorek, 11 września 2012

Komórki NK - Naturalni Zabójcy


Stresy psychiczne jakie przeżywamy przyczyniają się do produkcji wolnych rodników, które jak wiemy powodują w organizmie człowieka wiele chorób. Pod wpływem stresu wyzwalane są hormony kortyzolu i noradrenaliny, aktywujące procesy zapalne, a więc sprzyjające rozwojowi wielu chorób, w tym raka.

Stres spowalnia trawienie, regenerację tkanek oraz osłabia działanie układu immunologicznego. Zagadnieniem tym zajmuje się psychodziedzina zwana psychoneuroimmunologią. Dziedzina ta zajmuje się wpływem czynników psychologicznych na działanie układu odpornościowego. W badaniach uwzględnia się aspekt psychologiczny, neurologiczny i immunologiczny.
Aspekt psychologiczny stresu - reakcja na trudne doświadczenia życiowe i ból emocjonalny występujący wówczas gdy ludzie nie panują nad swoim życiem albo kiedy jest w nim więcej cierpienia niż radości.
Aspekt neurologiczny, to wyzwolenie hormonów stresu: noradrenaliny i kortyzolu. Hormony uaktywniają układ neurologiczny przyspieszając bicie serca,podwyższając ciśnienie krwi oraz wywołując napięcie mięśni.
Aspekt immunologiczny - te same hormony działają także na komórki układu odpornościowego.

W wyniku reakcji hormonów stresu, część białych krwinek wyzwala zapaleniotwórcze cytokiny i chemiokiny. Noradrenalina i kortyzol blokują działanie białych krwinek zwanych komórkami NK (natural killers). Pod wpływem tych hormonów naturalni zabójcy zamiast atakować wirusy i komórki rakowe, tkwią bezczynnie przyczepione do ścian naczyń krwionośnych. Publikacje naukowe przekonują, że psychiczne mechanizmy stresu mogą w bardzo istotny sposób przyczyniać się do rozwoju raka oraz przerzutów guzów Komórki NK, - to specjalni agenci systemu odpornościowego, tak jak wszystkie białe krwinki, stale penetrują organizm w poszukiwaniu wirusów, bakterii lub komórek nowotworowych. Chemiczną bronią komórek NK jest perforin i granzyny. Cząsteczki perforin w kształcie mikroskopijnych pierścieni układają się w rurkę, przez którą granzyny przepływają do wnętrza komórki. Wewnątrz komórki nowotworowej granzyny atakują mechanizmy zaprogramowanej autodesrtukcji. Komórka otrzymuje rozkaz popełnienia samobójstwa i nie może odmówić jego wykonania. Następnie jądro komórkowe się rozpada a komórka ginie.

Każda zdrowa komórka organizmu ma zakodowaną apoptozę, czyli zdolność do samobójstwa. Komórka uśmierca się po odpowiedniej liczbie podziałów lub gdy jest uszkodzona. Organizm pozwala zniszczyć komórkę nie powodując szkód w komórkach sąsiednich i nie wywołując reakcji zapalnych tkanki.Komórki zmutowane, nowotworowe nie mają mechanizmu zaprogramowanej śmierci zwanego apoptozą więc stają się nieśmiertelne.

Aby komórki NK mogły pełnić swoją rolę i niszczyć komórki rakowe muszą być dobrze odżywione czyli zawierać dużo glutationu. Jeśli organizm osoby chorej ma słabą odporność to komórki NK tracą witalność i nie mogą odnaleźć komórek nowotworowych. Potwierdziły to badania prowadzone przez 12 lat na grupie kobiet chorych na raka piersi. Próbki guza piersi każdej kobiety pobrane w czasie stawiania diagnozy hodowano razem z jej komórkami NK. Komórki NK części kobiet nie reagowały na komórki nowotworowe a innych pacjentek podejmowały walkę co świadczyło o aktywnym układzie odpornościowym tych osób. Po 12 latach zmarła prawie połowa pacjentek, których komórki NK nie reagowały a przeżyły i nadal żyje 95% kobiet, których układ immunologiczny był aktywny podczas obserwacji mikroskopowych.Badania nad komórkami NK występującymi w organizmach kobiet, u których zoperowano raka piersi wykazały, że im aktywniejsze były komórki NK w ciągu kilku tygodni po zabiegu, tym większe szanse na przeżycie w dłuższej perspektywie miały pacjentki. W jeszcze innych badaniach wykazano, że w organizmach kobiet lepiej sobie radzących psychicznie z chorobą, komórki NK były bardziej aktywne niż u pacjentek w depresji i poczuciu bezradności. Podczas innych obserwacji przeprowadzonych wśród kobiet chorych na raka jajników stwierdzono, że te kobiety, które czuły się kochane, wspierane i nie poddały się przygnębieniu, miały bardziej waleczne komórki NK niż te, które czuły się osamotnione, porzucone i przybite emocjonalnie. Powyższe badania świadczą o tym, że komórki NK oraz limfocyty T i B są szczególnie wrażliwe na poczucie bezradności i przekonanie, że nie da się nic zrobić w celu pokonania choroby. Odnalezienie w sobie woli życia często stanowi punkt zwrotny w przebiegu choroby. Podobnie niezagojone traumy wpędzają człowieka w fałszywe poczucie bezradności.

Zagadnieniem psychicznego podłoża wielu chorób zajmuje się, powstająca na całym świecie nowa medycyna emocji. Medycyna emocji nie posługuje się psychoanalizą ani nie stosuje leków do łagodzenia stresu, lęku czy depresji.Dr David Schreiber neuropsychiatra i profesor psychiatrii klinicznej podaje, że za nasze emocje odpowiedzialny jest mózg emocjonalny znajdujący się w mózgu w obszarze ciała migdałkowatego. Prawdziwy "mózg w mózgu". Różni się od kory mózgowej, która jest ośrodkiem mowy i myślenia odrębną budową komórkową i odrębnymi właściwościami biochemicznymi. Mózg emocjonalny funkcjonuje często niezależnie od kory mózgowej. Mowa i rozumienie mają na niego bardzo ograniczony wpływ. Nie można nakazać emocji aby się wzmogła lub opadła w przeciwieństwie do kory mózgowej, której można nakazać mówienie czy milczenie.

-Mózg emocjonalny zarządza naszym samopoczuciem psychicznym i w dużej części kontroluje fizjologiczne funkcje organizmu: bicie serca, ciśnienie tętnicze krwi czy wydzielanie hormonów. Odpowiada za apetyt, sen, popęd seksualny a nawet za pracę układu odpornościowego. Aby wyleczyć stres, lęk czy depresję należy zadziałać na mózg emocjonalny. -Zaburzenia emocjonalne są konsekwencją zakłóceń w funkcji mózgu emocjonalnego. Zaburzenia te często powstały w wyniku ciężkich przeżyć w przeszłości, które nieodwracalnie wryły się w mózg emocjonalny. To właśnie te minione przeżycia panują nad naszymi doznaniami i zachowaniami nieraz po upływie dziesiątków lat. Psychoterapeuta powinien "przeprogramować" mózg emocjonalny tak aby go dostosować do teraźniejszości i aby nie wracał do przeszłości. W celu osiągnięcia dobrych wyników należy stosować metody uwzględniające ciało a nie umysł. Do metod tych między innymi należą: uprawianie sportu, praca nad rytmem serca (koherencja), komunikacja emocjonalna, metody interakcji społecznej, odczulanie wielkich cierpień z zastosowaniem ruchu gałek ocznych. itp. W następnych artykułach omówię dokładniej poszczególne metody. Mózg emocjonalny jest mało podatny na oddziaływanie na niego mową czy umysłem.

Mózg emocjonalny posiada naturalne mechanizmy samouzdrawiające. Do nich należą zdolności do odzyskiwania równowagi psychicznej i dobrego samopoczucia, podobnych do mechanizmów samouzdrawiających organizm takich jak gojenie się ran lub zwalczanie infekcji. Profesor D. Schreiber w swojej praktyce klinicznej stosował te metody działające na ciało, które były poparte rzetelnymi badaniami naukowymi.

Ciało i umysł są ściśle ze sobą związane. Komórki NK są wrażliwe na przeżywane przez nas emocje (stres)! Naturalni zabójcy układu immunologicznego tworzą pierwszą linię obrony organizmu przed patogenami. Działanie tych komórek kontroluje mózg emocjonalny. Emocje pozytywne takie jak spokój i dobre samopoczucie stymulują układ odpornościowy. Natomiast stres, lęk , depresja upośledzają jego działanie. A więc te czynniki, które hamują witalność komórek odpornościowych sprzyjają chorobie a te, które pobudzają je do działania chronią organizm przed chorobami.

Dr David Schreiber twierdzi, że " komórki odpornościowe lepiej walczą z chorobami gdy są dobrze odżywione i chronione przed toksynami. A działają najlepiej jeśli przestrzegamy zdrowej diety, żyjemy w czystym środowisku a nasza aktywność fizyczna obejmuje całe ciało nie tylko mózg i ręce".


Literatura: David Servan- Schreiber, Zdrowiej! Pokonaj Lęk, Stres i depresję,2009, Warszawa
David Servan - Schreiber, ANTYRAK Nowy Styl Życia, 2008, Warszawa

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz