czwartek, 18 kwietnia 2013

Wolne Rodniki I Przeciwutleniacze A Stwardnienie Rozsiane - część 1


Stwardnienie rozsiane - SM - należy do chorób neurodegeneracyjnych układu nerwowego. SM jest obecnie opisywane jako "wielki sprawca kalectwa (the great crippler) osób dorosłych w młodym wieku".

Objawy choroby są bardzo zróżnicowane. Mogą to być pojedyncze ataki osłabienia kończyn, problemy ze wzrokiem, nieustające zaburzenia mowy, trudności w poruszaniu się oraz zaburzenia innych podstawowych funkcji życiowych organizmu.

Stwardnienie rozsiane dotyka różnych obszarów układu nerwowego. Uszkodzeniu ulega mielina, która jest tłuszczową osłonką włókna nerwowego. Mielina działa podobnie jak plastikowa izolacja kabla elektrycznego.W miejscach uszkodzenia mieliny powstają blizny lub złogi powodujące zaburzenia przewodnictwa elektrycznego w nerwie, często uniemożliwiające przepływ impulsu elektrycznego. Proces powstawania blizny zwany jest stwardnieniem.

Ataki choroby mogą być słabe, trwające jeden lub kilka dni. Po nich następują okresy remisji, ale u większości chorych występują nawroty objawów już po kilku miesiącach, do roku. U nielicznych osób obserwuje się gwałtowny przebieg choroby szybko prowadzący do niepełnosprawności.

Etiologia choroby do dzisiaj nie jest poznana. Na jej temat istnieje wiele teorii. Niektórzy badacze wskazują na czynniki środowiskowe i/lub genetyczne, inni wierzą, że chorobę mogą powodować wirusy, a jeszcze inni uważają SM za chorobę autoimmunologiczną. W przypadku tego rodzaju chorób, układ immunologiczny omyłkowo atakuje własne, zdrowe tkanki. Są też badacze zaliczający SM do chorób alergicznych. Badania dotyczą również czynników dietetycznych oraz związków toksycznych takich jak ołów, rtęć, pestycydy czy tlenek węgla. Medycyna konwencjonalna leczy SM tylko objawowo i nie daje możliwości pełnego wyleczenia.

Do chorób neurodegeneracyjnych zalicza się także chorobę Alzheimera, Parkinsona i Stwardnienie zanikowe boczne - SLA, zwane też w USA chorobą Lou Gehriga. Chociaż dokładne przyczyny tych chorób nadal nie są znane, to wiele badań wskazuje na znaczący udział wolnych rodników tlenowych i/lub niewystarczające działanie mechanizmów antyoksydacyjnych w patogenezie tych chorób.

Układ nerwowy jest szczególnie narażony na działanie wolnych rodników, ponieważ w jego budowie znajduje się więcej wielonienasyconych kwasów tłuszczowych i fosfolipidów niż w innych tkankach. Związki te są podatne na utlenianie w procesie peroksydacji lipidowej. Wykazano, że nadmiar wolnych rodników uszkadza fosfolipidy błony komórkowej neuronów, co może być podłożem zmian o charakterze degeneracyjnym. We wszystkich badaniach zaobserwowano, że produkty procesów oksydacyjnych pojawiały się w zwiększonych ilościach, a tempo tworzenia wolnych rodników wzrastało odpowiednio do nasilenia ataku SM. Zatem sprawą zasadniczą jest szybka neutralizacja wolnych rodników przez przeciwutleniacze.

Dla utrzymania sprawnego układu nerwowego bardzo ważna jest witamina E, która jest silnym antyutleniaczem. Awitaminoza E może prowadzić do nieodwracalnych następstw neurologicznych, natomiast optymalna jej zawartość w organizmie chroni przed ujawnieniem się bądź progresją wielu zaburzeń neurologicznych. Należy pamiętać, że układ nerwowy lepiej wykorzystuje witaminę E pochodzącą z naturalnych źródeł pokarmowych.

Naturalne źródła pokarmowe witaminy E: tran z wątroby dorsza atlantyckiego, olej z kiełków pszenicy, pestki słonecznika, orzechy włoskie i laskowe, migdały, masło orzechowe (arachidowe), olej lniany, sojowy, rzepakowy, sezamowy, oliwa z oliwek, majonez, masło, bataty, brązowy ryż, awokado, przetwory mleczne, surowy szpinak.

Należy pamiętać, że prawdziwy tran to właśnie ten z wątroby dorsza atlantyckiego. Inne rodzaje tranu są suplementami kwasów tłuszczowych. Poza tym, im większa ryba tym bardziej zanieczyszczona rtęcią i związkami kancerogennymi. Nie należy używać oleju słonecznikowego, kukurydzianego (i ich nasion), a także tłuszczów zwierzęcych obfitujących w kwasy omega-6. Kwasy te występują powszechnie w pożywieniu, a ich nadmiar powoduje stany zapalne w organizmie. Oliwa z oliwek, olej lniany i rzepakowy nie sprzyjają stanom zapalnym.

O produktach żywnościowych pobudzających oraz hamujących stany zapalne w organizmie napisałam w poprzednich artykułach.


Literatura: Jimmy Gutman MD. GLUTATION, Twój klucz do zdrowia.
Frederic Le Cren. PRZECIWUTLENIACZE rewolucja w medycynie XXI wieku, Warszawa, 2006